آیا واقعیت مجازی می تواند نقشی در بهبود یادگیری دانشجویان علوم پزشکی و متخصصین سلامت ایفا کند؟
یکی از بزرگترین چالش های متخصصین سلامت، در ارائه آموزش بین رشته ای* (IPE)، زمان بندی و خصوصا اجرای همزمان است. آیا آموزش واقعیت مجازی می تواند در این زمینه کمک کند؟ یک مطالعه جدید با تمرکز بر مراقبت تسکینی*، می گوید بله.
طبق یک مطالعه آزمایشی که توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه تافتز انجام شد و به صورت آنلاین در مجله Journal of Interprofessional Care منتشر شد، دنیای مجازی می تواند یک پلتفرم یادگیری در دسترس برای گردهم آوردن دانشجویان از تخصص های مختلف حوزه سلامت و افزایش درک آنها درمورد مراقبت مشترک از بیمار کمک کرده و منجر به بهره گیری از دانش سایر متخصصین سلامت شود.
آموزش بین حرفه ای، بهبود مراقبت از بیمار، تقویت یادگیری و همکاری بین دانشجویان حوزه های مختلف علوم پزشکی را در نظر دارد. اما برنامه ریزی یادگیری حضوری بین دانشجویان رشته های مختلف یکی از بزرگترین موانع اجرای این نوع یادگیری است. این مطالعه یک محیط آموزشی مجازی برای مراقبت های تسکینی که ماهیت بین رشته ای دارد، را طراحی و ارزیابی کرد.
امی ال لی*، استادیار پزشکی خانواده در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس*، نویسنده اول و نویسنده مسول مقاله، گفت: "IPE یک تجربه فوق العاده ارزشمندی برای دانشجویان حوزه های سلامت است، و مراقبت تسکینی تیمی نشان داده است که تاثیر واقعی بر بهبود کیفیت زندگی و مراقبت از بیمار دارد و در عین حال هزینه های مراقبت های بهداشتی و خدمات سلامت را کاهش می دهد.". "یادگیری بین رشته ای یک جزء حیاتی برای آموزش متخصصین سلامت است، اما اغلب گفتن آن آسان تر از انجام آن است. چالش های هماهنگ کردن برنامه های دانشجویان برای ملاقات فیزیکی و کار با یکدیگر، رایج ترین مانع ذکر شده است. ارتباط همزمان واقعی از طریق یک محیط مجازی ممکن است به رفع این مشکل کمک کند."
مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی چند رشته ای و تیمی است که بر نیازها و کیفیت زندگی بیمار در طول یک بیماری جدی متمرکز است. تیم‌هایی متشکل از پزشکان، پرستاران، مددکاران اجتماعی و سایر مراقبان با هم کار می‌کنند تا به بیمار، خانواده و سایر پزشکان معالج بیمار، حمایت پزشکی، عاطفی و منطقی ارائه دهند.
محققان یک تجربه مراقبت تسکینی را، در پلتفرم واقعیت مجازی Second Life ایجاد کردند. سی و پنج فارغ التحصیل رشته های مختلف حوزه سلامت در جلسات آموزشی آنلاین دو ساعته به راحتی ثبت نام کردند و گروه هایی متشکل از سه تا شش نفر از تخصص های مختلف و در مکان های جغرافیایی متعدد ایجاد کردند. دانشجویان از پنج تخصص بودند: پرستاری، پزشکی، تغذیه، فیزیوتراپی و مددکاری اجتماعی.
دنیای واقعیت مجازی شامل سه فعالیت تیمی بود که دانش‌آموزان با استفاده از یک آواتار* (یک کالبد دیجیتالی از خودشان) در آن شرکت کردند. اولین فعالیت، یک شکار جاروبی* تیمی بود، که در آن شرکت‌کنندگان از طریق پیام‌های صوتی و متنی گروهی ارتباط برقرار می‌کردند و باید به عنوان یک تیم از یک مکان به مکان دیگر حرکت می‌کردند. این به اعضای تیم اجازه داد تا با یادگیری نحوه استفاده از فناوری دنیای مجازی با یکدیگر همکاری کنند. پس از شکار ، آنها به اتاق معاینه رفتند تا با یک بیمار استاندارد و یکی از اعضای خانواده اش درباره مدیریت علائم و گزینه های مراقبت تسکینی صحبت کنند. در آنجا آنها با بیمار و خواهرش از طریق صدای زنده ارتباط برقرار کردند در حالی که در سکوت با یکدیگر در مورد متن گروهی مشورت می کردند. محققان حتی یک نمایش مجازی از تجربه بیمار ایجاد کردند که به افراد اجازه می داد بیمار خود را بهتر درک کنند. مولفه نهایی توضیحی درباره تجربه واقعیت مجازی بود.
محققان از مجموعه ای از نظرسنجی های قبل و بعد از جلسه استفاده کردند تا ارزیابی کنند که پلتفرم واقعیت مجازی چقدر در تقویت همکاری مراقبت تسکینی بین افراد موثر است. همچنین افراد بازتاب های مکتوب و عکس های تجربی خود را ارسال کردند.
به طور کلی، محققان دریافتند که رویکرد واقعیت مجازی برای آموزش بین حرفه‌ای برای افراد راحت است و دانشجویان به راحتی می توانند در آن شرکت کنند و نگرش آنان را در مورد ارزش مشارکت سایر متخصصان سلامت بهبود بخشد. دانشجویان گزارش دادند که از تجربه مجازی علائم بیمار خود قدردانی می‌کنند، که با افزایش حس همدلی در نظرسنجی‌های بعد از جلسه، و توانایی تمرین به صورت ناشناس و بدون نگرانی در مورد آسیب رساندن به بیمار یا اشتباه در طول فرآیند یادگیری نشان داده می‌شود. برخی از دانشجویان نیز علاقه‌مندی خود را به یادگیری بیشتر در مورد مراقبت تسکینی و ادامه آموزش با تیم خود - چه به صورت مجازی و چه در زندگی واقعی - پس از مطالعه گزارش کردند.
در یک ارزیابی انتقادی، برخی از دانش‌آموزان سردرگمی با پلتفرم نا آشنا را گزارش کردند و بیان کردند که فقدان ارتباط حضوری و توانایی مشاهده نشانه‌های زبان بدن، اشکالاتی در استفاده از واقعیت مجازی برای تعاملات شبیه‌سازی شده با بیمار است.
لی گفت: "دانشجویان با کسب توشه آموزشی مهمی از این مطالعه خارج شدند و حتی ما هم به عنوان مربی نیز چیزهایی در مورد آموزش مهارت های تیمی در یک محیط مجازی آموختیم." "در حالی که مطالعات بیشتری برای درک بهترین راه‌ها برای ادغام این نوع تجربه یادگیری در برنامه ریزی آموزشی مورد نیاز است، محیط مجازی امکان جدیدی را برای حذف برخی از موانع بر سر راه مراقبت مشترک از بیمار باز می‌کند."
محققین اذعان دارند که گروه شرکت کننده کوچک بود، و این شاید بدلیل ماهیت داوطلبانه مطالعه بود که تنها دانشجویان علاقه‌مند به مراقبت‌های تسکینی و آموزش واقعیت مجازی جذب کرده باشد.
* Inter-professional education (IPE)
* Palliative Care
* Amy L. Lee
* Tufts University
* Avatar
* Scavenger hunt
منبع:
- Tufts University, Health Sciences Campus
- Amy L. Lee, Michelle DeBest, Rebecca Koeniger-Donohue, Shelley R. Strowman, Suzanne E. Mitchell. The feasibility and acceptability of using virtual world technology for interprofessional education in palliative care: a mixed methods study. Journal of Interprofessional Care, 2019; 1 DOI: 10.1080/13561820.2
